ان‌شالله آسیب دیدگی تان به طور کامل خوب شده؟

بد نیستم ، خدا  را شکر. بله تمریناتم را هم با فشار کم شروع کردم.

 

بهانه مان برای تماس با شما ، اتفاق تلخی بود که برای بهمن گلبارنژاد افتاده. فکر می کنم او هم در همان مسیر دچار سانحه شده است.
راستش مسابقه احتمال 99 درصد ، همان جاده است . هم برای المپیک اصلی و هم پارالمپیک معمولا از یک مسیر استفاده می کنند . حتی خانم ها هم در همان مسیر بودند . البته معمولا تعداد دورها را کم می کنند.

الان خیلی از رسانه ها از غیر استاندارد بودن و دشواری مسیر نوشته اند و انتقاد کردند.
ما هم که در مسابقه بودیم مشکل داشتیم و خیلی از قهرمان های اسمی دنیا در پیچ ها یا سربالایی های غیر استاندارد مسیر دچار مشکل شدند. مسیر واقعا مسیر سخت و خطرناکی بود. نیوالی ستاره ایتالیایی توردوفرانس که چندین عنوان قهرمانی جاده را دارد در این مسیر خورد زمین. مسیر یک مسیر سخت بود که سربالایی و سرازیری خیلی تند داشت و به سختی می شد دوچرخه را کنترل کرد.

ممکن است این اتفاق تلخ به دلیل مسیر غیر استاندارد باشد؟
من مسیر دقیق و اتفاقی که رخ داده است را ندیدم. ولی آن مسیر ، مسیر دشواری بود.من برای المپیک هم می گویم خیلی خطرناک بود. بخصوص برای یک مسابقه تک روزه ، خیلی دشوار بود. برای تورها ، یک رکابزن این فرصت را دارد که مسیر را تقسیم بندی کند. در مسیرهای دشوار اگر از دیگران عقب بمانی یا با تمام انرژی هم رکاب نزنی ، این فرصت را داری که در روزهای بعد جبرانش کنی. در المپیک اما همه چیز در یک روز اتفاق می افتد. باید از همان شروع مسابقه با تمام توان رکاب بزنی.برای همین، همه ریسک و خطر را به جان می خرند. به این دلیل است که می گویم چنین مسیر دشواری برای المپیک ، یک اشتباه بزرگ بوده است. البته باید دلایل میزبان برای انتخاب این مسیر را هم بدانیم. شاید می خواستند نزدیک و درون شهر باشد اما کلا مسیر دشواری را انتخاب کردند.

و اتفاق تلخی که برای گلبادنژاد رخ داد؟
برای جامعه دوچرخه سواری سوزناک بود.

ایشان را می شناختید؟
بله آشنایی داشتیم. البته در یکی ، دو سال اخیر زیاد ندیده بودم شان . اوایل دوچرخه سواری شان ، اردو که داشتیم با ما می آمدند . یک انسان خونگرم بود که می خواست در کارش بهترین باشد. مدام می آمد و سئوال می کرد. همیشه به او می گفتم با این اراده ای که داری شاهکار هستی. این که با یک پا اینچنین با انرژی می آیی و می خواهی پیش بروی. الان هم می توانم بگویم برای عشقش مبارزه کرد و جان باخت. ورزش است دیگر ، همیشه دوچرخه سواری حوادث تلخ را هم در کنارش دارد.

ایشان بر اثر برخورد به جدول کنار جاده صدمه شدید دیده است ، آیا نمی شد در اطراف مسیر حائل هایی قرار دهند؟
حائل نمی گذارند ، هیچ وقت این کار را نمی کنند. چون معمولا خود ورزشکاران بلدند چطور از آسیب جدی جلوگیری کنند.بستگی به تجربه و مهارت خود دوچرخه سوار است. ما پله به پله مراحل را طی می کنیم و پیش می رویم.

ولی این اتفاق باعث شده حتی وال استریت ژورنال از مسیر ناهموار مسابقه انتقاد کند...
در مسیر ما حداقل 50 تا پیچ وسرازیری تند بود. ولی در کل من خودم که زمین خوردم مشکل فنی بود. بعدها که فیلم را پخش کردند کاملا مشخص بود ترمز دوچرخه امم قفل شد. من دیگر فرصتی برای کنترل دوچرخه نداشتم. من کارم از کار گذشته بود و می خوردم زمین. دو ثانیه ای که فرصت داشتم، باید طراحی می کردم که چطور کمتر آسیب ببینم. جلوی خود من یک جدول با پهنای یک متر بود. اگر من هم داخل جدول می رفتم ، خیلی بد آسیب می دیدم. من از روی جدول پریدم.اگر نمی پریدم خودم هم کارم به جاهای باریک می رسید.

تمام مسیر کلش جوی آب بود و جدول و کانال داشت.برزیل کشوری استوایی است که خیلی بارندگی دارد.آن کانال ها هست تا آب باران کنترل شود. من صحنه تصادف این مرحوم را ندیدم اما ایشان متاسفانه نتوانستند لحظه سانحه را کنترل کنند. خیلی سخت است با آن شرایط ، مثلا خود من اول از روی کانال پریدم و بعد افتادم زمین. البته قسمت الهی هم هست و شانس . این اتفاق ها با دوچرخه سواری پیوند خورده اند. برای همه اتفاق می افتد اما مثلا یکی چون آقای شفیع که می آیند در آن برنامه ورزش و مردم مرا تخریب می کنند. فکر می کنند اینگونه خیلی برنامه شان دیده می شود.گوشه ذهن مردم را تخریب می کنند ! تاسف می خورم برای مجریانی از چنین چیزهایی که اطلاع ندارند و برای شیرین شدن برنامه شان اظهار نظر هم می کنند!